-
1 κλύζω
κλύζω, 1) bespülen, anspülen; von anschlagenden Meereswogen, H. h. Ap. 75; κύματα κλύζεσκον ἐπ' ἠϊόνος, die Wogen plätscherten, brandeten an das Gestade, Il. 23, 61; pass. von Wellen bewegt werden, wogen, ἐκλύσϑη ϑάλασσα, das Meer schlug Wellen, 14, 392 Od. 9, 484, wie Hes. Sc. 209; übertr., aufregen, ὥστε κύματος δίκην κλύζειν πρὸς αὐγὰς τοῠδε πήματος πολὺ μεῖζον Aesch. Ag. 1055; auch in Prosa, κλύζεται ἡ Ἰαπ υγία τῷ Σικελικῷ πελάγει, Japygien wird vom sicilischen Meere bespült, Pol. 34, 11, 2. – 2) abspülen, waschen, reinigen; ϑάλασσα κλύζει πάντα τἀνϑρώπων κακά Eur. I. T. 1193; εὖ κλύσαι τὸ ἔκπ ωμα Xen. Cyr. 1, 3, 9; τοὺς μυκτῆρας οἴνῳ Arist. H. A. 8, 21; κισσύβιον κεκλυσμένον ἁδέϊ καρῷ, mit Wachs gebohnt, Theocr. 1, 27. – Bes. durch ein Klystier reinigen, τινά, von dem Arzte gesagt, Nicarch. 2 (XI, 118).
-
2 κλύζω
Aκλύζεσκον Il.23.61
: [dialect] Ep.[tense] fut.κλύσσω h.Ap.75
: [tense] aor. inf.κλύσαι Poll.4.21
(v.l. κλεῖσαι):—[voice] Pass., [tense] aor. ἐκλύσθην: [tense] pf. κέκλυσμαι (v. infr.):—of the sea, wash, dash over, c. acc., ἔνθ' ἐμὲ μὲν μέγα κῦμα.. κλύσσει h.Ap.l.c.: abs., surge up, κύματος δίκην κλύζειν πρὸς αὐγάς (Auratus for κλύειν) A.Ag. 1182:—more freq. in [voice] Pass.,ἐκλύσθη δὲ θάλασσα ποτὶ κλισίας Il.14.392
; ἐκλύσθη δὲ θάλασσα.. ὑπὸ πέτρης was dashed high by the falling rock, Od.9.484, 541; λιμὴν.. κλυζομένῳ ἴκελος seeming to rise in waves, Hes.Sc. 209;ὕδασι.. ἐκλύζετο Batr. 76
; of land, to be washed by the sea, Plb.34.11.2.II wash away, purge,κλύζουσι φαρμάκῳ χολήν S.Fr. 854
;ἔκλυζεν ποταμῷ λύματα Call.Aet.3.1.25
: metaph., .2 wash, rinse out,ἔκπωμα X.Cyr.1.3.9
; τοὺς μυκτῆρας οἴνῳ with wine, Arist.HA 603b11; drench with a clyster, Hp.Acut. 19, Mul.1.75, al., Nic.Al. 140, AP11.118 (Nicarch. or Callicter), etc.; dub. l. in Hp.Flat.12 ([voice] Pass.).3 εἰς ὦτα κ. put water into the ears and so cleanse them, E.Hipp. 654.4 coat with wax,Πανιώνιον στεγνώσαντι καὶ κλύσαντι IG11(2).154
A36 (Delos, iii B.C.); κηρῷ κλύσαντι ib.219 A40:—[voice] Pass.,κισσύβιον κεκλυσμένον ἁδέϊ κηρῷ Theoc. 1.27
. (Cf. Lat. cluère, = purgare, cloaca, Goth. hlutrs, OHG. hlûtar (MHG. lauter) 'pure'.) -
3 κλύζω
κλύζω, (1) bespülen, anspülen; von anschlagenden Meereswogen; κύματα κλύζεσκον ἐπ' ἠϊόνος, die Wogen plätscherten, brandeten an das Gestade; pass. von Wellen bewegt werden, wogen, ἐκλύσϑη ϑάλασσα, das Meer schlug Wellen; übertr., aufregen, ὥστε κύματος δίκην κλύζειν πρὸς αὐγὰς τοῠδε πήματος πολὺ μεῖζον; κλύζεται ἡ Ἰαπ υγία τῷ Σικελικῷ πελάγει, Japygien wird vom sicilischen Meere bespült. (2) abspülen, waschen, reinigen; κισσύβιον κεκλυσμένον ἁδέϊ καρῷ, mit Wachs gebohnert. Bes. durch ein Klystier reinigen, τινά, von dem Arzte gesagt
См. также в других словарях:
κλύζω — (AM κλύζω) 1. καλύπτω με νερά, πλημμυρίζω («ἔνθ ἐμὲ μὲν μέγα κῡμα... κλύσσει», Υμν. Απόλλ.) 2. ξεπλένω με άφθονο νερό ή άλλο υγρό, καθαρίζω (α. «θάλασσα κλύζει πάντα ἀνθρώπων κακά», Ευρ. β. «κλύζουσι φαρμάκῳ χολήν», Σοφ.) 3. χύνω υγρό με κλυστήρα … Dictionary of Greek
